سنگریزه های رنگی دریاچه مک دونالد؛ استان مونتانا - یک جهان یک راه

در پارک گلیشر 700 دریاچه وجود دارد که از بین این 700 دریاچه فقط 131 دریاچه دارای نام هستند؛ تقریبا 200 دریاچه بیش از پنچ جریب وسعت دارند و وسعت 12 دریاچه به بیش از هزاران جریب می رسد که این وسعت و گستردگی برای دریاچه های یخچالی بسیار عجیب و غیرمعمول است. دریاچه های یخچالی در بالای دامنه های کوه ها یا در منطقه های که بالای دره ها واقع هستند، به وجود می آیند؛ بدین ترتیب که در اثر فرسایش زمین به وسیله یخچال ها، گودال ها و چاله هایی ایجاد می گردد سپس این چاله ها با ذوب شدن این یخچال طبیعی یا به وسیله بارش باران و آب رودخانه ها پر شده و دریاچه ها یخچالی را به وجود می آورند. یکی از ویژگی های این دریاچه ها این است که آب آنها بسیار صاف و زلال است. از آنجایی که این دریاچه ها در منطقه ها مرتفع قرار دارند و چون در طول سال دمای هوا در این مناطًق پایین است، پایین بودن دمای هوا مانع رشد پلانکتون ها می گردد. به خاطر زلال و شفاف بودن آب دریاچه، می توان کف دریاچه را در عمق 9 متر یا بیشتر به وضوح دید.

یکی دیگر از ویژگی های جالب و قابل توجه در این مجموعه دریاچه ها، وجود قلوه سنگ ها و سنگریزه های رنگارنگ در ساحل و درون آب های ساحلی است که چشم انداز بسیار زیبایی را به این دریاچه ها بخشیده است. محدوده رنگ های این سنگریزه ها از قرمز پر رنگ آغاز می گردد و به رنگ هایی مانند خرمایی و رنگ بلوطی می رسد؛ در این دریاچه ها بعلاوه سنگریزه هایی به رنگ سبز سیر تا سبز مایل به آبی با درجات روشنی متفاوت به چشم می خورد.

در ساحل دریاچه مک دونالد، سنگریزه های رنگانگ به وفور دیده می شوند. دریاچه مک دونالد با وسعت 27 کیلومتر مربع بزرگترین دریاچه در پارک ملی گلیشر است. این دریاچه با طول 15 کیلومتر و عمق 141 متر، طولانی ترین و عمیق ترین دریاچه پارک گلیشر نیزهست.

وجود یا عدم وجود مواد معدنی همانند آهن، رنگ این سنگریزه ها را معین می نماید. سنگ های قرمز روشن که در امتداد مسیر پیاده رویی Grinnel Glacire وجود دارند از ته نشین شدن مواد رسوبی در قسمت های کم عمق آب تشکیل شده اند. در این قسمت های کم عمق، مواد کانی آهن دار اکسایش پیدا می نمایند. در زمان جزر و مد دریا این مواد معدنی در معرض هوا و اکسایش قرار می گیرند. اگرچه این سنگ های رنگی، در اثر فرسایش و گذشت زمان سطحی صاف و صیقلی پیدا نموده اند ولی شیارها و نشانه هایی از موج ها و کشندهای دریا بر روی آنها نقش بسته است.

سنگ های سبز تیره نسبت به سنگ های قرمز روشن در آب های عمیق تری شکل گرفته اند. اگرچه این سنگ ها به همان مقدار دارای مواد معدنی آهن دار هستند اما به میزان سنگ های قرمز در معرض هوا و اکسایش قرار نمی گیرند . بنابراین سنگ های سبز تیره نسبت به سنگ های قرمز رنگ به مقدار کمتری اکسایش پیدا می نمایند .

دریاچه ی otokomi یکی دیگر از دریاچه های پارک ملی گلیشر است که سنگ های سبز تیره رنگ در آن به وفور یافت می گردد. اما در دریاچه مک دونالد سنگ های رنگی تیره در قسمت های بالایی دریاچه در امتداد پارک مک دونالد کریک (McDonaldCreek) و در اطراف دریاچه ی trout دیده می شوند. سنگ های قرمز و سبز تیره که حاوی مقادیر زیادی مواد معدنی آهن دار هستند، در دریاچه مک دونالد در اثر گرما و فشار به وجود آمده اند .

درواقع سنگریزه های رنگی در بسیاری از قسمت های پارک گلیشر دیده می شوند. یخچال های طبیعی باعث فرسایش و خرد شدن سنگ ها و تبدیل آنها به تکه های کوچکتر می شوند سپس رودخانه ها این سنگریزه ها را با خود می برند یا اینکه بسیاری از این سنگریزه ها در ته دریاچه های یخچالی ته نشین می شوند.