کلوت شهداد از نگاه گردشگران خارجی - یک جهان یک راه

از مارکوپولو گرفته تا ویلفرد تزیجر (Wilfred Thesiger)، صحرانورد و سفرنامه نویس بریتانیایی در 700 سال بعد، کویر لوت همیشه با طبیعت بکر خود مسافران را مبهوت خود نموده است.

اولین شناسایی علمی کویر لوت را اتریشی ها در سال 1316 شمسی انجام دادند؛ گابریل اتریشی در موقع پرواز بر فراز لوت تپه های کوچکی نزدیک ماسه های جنوبی دید و شرحی درباره شان نوشت.

اصطلاح جغرافیایی لوت میانه و جنوبی را استراتیل زوئر (Stratil-Sauer) اتریشی در سال 1331 و 1335 مطرح کرد.

هانس بوبک (Hans Bobek)، دیگر جغرافی دان اتریشی، در سال های 1338 و 1348 خورشیدی نقشه ای از لوت میانه و جنوبی کشید که قدم مهمی در شناسایی لوت بود.

منظور آن که از شناسایی کویر لوت خیلی نمی گذرد و در همین مدت کم مسافران زیادی به این مکان داغ و بکر سرازیر شده اند تا از جاذبه های طبیعی و آرامشش لذت ببرند. کلوت های شهداد کوه های شنی ای در کویر لوت نزدیک شهر شهداد، از بخش های شهرستان کرمان، هستند که بر اثر وزش باد ایجاد شده اند.

در ادامه نظرات جهانگردان خارجی ای را که اخیراً از کلوت شهداد در کویر لوت تماشا نموده اند، مرور می کنیم.

برونو و سوفیا، زوج گردشگر آلمانی-آرژانتینی، در سایت شان صفحه ای جداگانه برای کلوت شهداد در نظر گرفته اند و سفرنامه شان را در آن گنجانده اند. آن ها درباره تجربه شان در کلوت چنین نوشته اند:

با طلوع خورشید، رنگ برج های شنی به تدریج عوض می شد؛ ازاین رو، ارزشش را داشت که صبح زود به آنجا برویم. تقریبا آنجا تنها ما بودیم؛ فقط یک خانم خورشیدپرست آنجا بود که به هنگام طلوع خورشید زانو زد، سرود خواند و برای خورشید بوسه فرستاد.

قبل از آنکه به رود شور برسیم، از یک رشته سنگ های شنی ساییده شده گذشتیم که بومیان به آن ها دلفین می گویند. رود شور رودی زیرزمینی است، اما به مقدار ای به سطح زمین نزدیک است تا شن بیابان را مرطوب کند. مقداری از آب تبخیرشده و شکاف های گلی عظیمی پدید آورده است. در عوض، بخش دیگر بیابان پوشیده شده از پوسته نمکی است. در برخی جاها استخرهای کوچکی یافتیم که آن ها هم از نمک اشباع بودند. این ها همه پدیده هایی عجیب در وسط ناکجاآباد بود.

در آذرماه 1391، کلوت های شهداد مسافری را از لیتوانی به آنجا کشاند. او از تجربه اش چنین می گوید:

تجربه شگفت انگیزی بود. شن و سکوت.... اینجا جایی بود که بیشتر از همه جای ایران می خواستم ببینم و دیدم.

جهانگرد استرالیایی، در بهمن 92، به دوستداران کویر توصیه می نماید که اینجا را از دست ندهند:

بزرگ و به نظر بی سرانجام است. نوعی آرامش و خلوت خاصی دارد. منظره کویر فرق دارد و شما را عمیقا آرام می نماید.

کلوت برترین جای کویرهای ایران است. برخی وقت ها باور نمی کنید که کار طبیعت است و انسان هیچ دستی در آن نداشته است؛ ارتفاع قلعه های شنی آنجا گاه به ده متر می رسد و تا چشم کار می نماید، ادامه دارند. یک روز از کویر لوت لذت ببرید و بعد از آنکه از شهر کوچک شهداد گذشتید، باید 45 دقیقه ای برانید تا به کلوت برسید. در راه کلوت از سمت شهداد، ماشین های زیادی وجود ندارد. نباید فراموش کنید که در جنگل های نبکا (که تنها درختانی هستند که در آن کویر می رویند) بایستید.

می توانید در کلوت چادر بزنید اما بیشتر مسافران در روستای شفیع آباد، که در فاصله 25 دقیقه ای آن واقع شده است، اقامت می نمایند.

گردشگر انگلیسی، در بهمن 92، آنجا را عجیب و جادویی نامیده است:

اگر در کرمان بودید یا از آن می گذشتید، این اعجوبه طبیعی را از دست ندهید. اینجا یکی از گرم ترین نقاط زمین است، پر از اشکال عجیب با چندتا برکه گلی کوچک. بعدازظهر به آنجا بروید و برای غروب آنجا باشید. در آن هنگام، ماشین ها از کرمان به کلوت سرازیر می شوند تا غروب را ببینند، بچه ها از اشکال شنی بالا می روند و خانواده ها از آن ها عکس می گیرند. شب هنگام هم تماشا ستاره ها جاذبه دیگر آن است. اینجا جای وهم انگیزی است و ارزش تماشا دارد.

مسافر فرانسوی، در مهرماه 93، آنجا را شگفت انگیز، آرامش بخش و داغ توصیف نموده:

ما فقط یک علت برای مسافرت به ایران داشتیم: کویر. کلوت های کویر لوت اشکال متنوع و گیرایی هستند. ما دو شب زیر ستاره های آنجا خوابیدیم. در روزهای تابستان نمی گردد آنجا گشت، اما در هنگام طلوع و غروب عالی است. هیچ عکسی نمی تواند عظمت آنجا را نشان دهد. کلوت قطعا برترین مقطع سفرمان بود. کلوت در فاصله یک ساعت و نیمه از کرمان واقع شده است و جاده اش هم سرراست و بدون دست انداز است. باغ شازده و مقبره شاه نعمت الله ولی نیز در همان مسیر هستند. آب یادتان نرود!

جهانگرد آلمانی، در آذرماه 93، قلعه های شنی را حیرت آور خوانده است:

به نظرم اواسط پاییز برترین زمان سفر به آنجا است. قدم زدن در کویر را حتما باید در ایران تجربه کنید.

مسافر آمریکایی، در بهمن 94، برای رویارویی واقعی با غروب آنجا را پیشنهاد می نماید:

ما 150 هزار تومان به تاکسی پرداختیم تا ما را از کرمان به کلوت بیاورد. در مسیر شهر سیرچ، ایستادیم و از آسیاب قدیمی شهر شهداد تماشا کردیم. پیشنهاد می کنم حداقل یک ساعت قبل از غروب آفتاب آنجا باشید. در ورودی آنجا، چندتا شتر و موتور صحرانوردی کرایه می دادند. تماشا غروب در آنجا برجسته ترین موقع سفر و یکی از زیباترین غروب هایی بود که تابه حال دیده بودم.