لباس مردم سرزمین اژدها - یک جهان یک راه

لباس مردم چین چگونه است؟

لباس بخش مهمی از فرهنگ هر کشور را به خود اختصاص می دهد و در سرزمین کهنی مانند چین لباس های سنتی همانند دری به روی تاریخ، فرهنگ و روح پر رمز و راز این تمدن دیرینه عمل می نمایند. این پوشاک نه تنها یک تن پوش ساده؛ بلکه روایتگر هزاران سال زیبایی شناسی، اندیشه و جایگاه اجتماعی هستند. شناخت لباس مردم چین از گذشته تا امروز یاری می نماید تا تصور تاریخ کهن در چین برایتان ساده تر باشد و ارتباط عمیق تری با این فرهنگ برقرار گردد. در ادامه از قصه لباس مردم چین خواهیم گفت تا در هنگام سفر با تور چین آشنایی بیشتری با نوع پوشش مردم چین برایتان رقم بخورد و چیزهای بیشتری درباره لباس ها و داستان تولد چین بدانید.

لباس مردم چین چرا مهم است؟

لباس سنتی مردم چین به عنوان بخشی حیاتی از تمدن مردم این کشور شناخته می گردد و نقش مهمی در تاریخ و فرهنگ این کشور ایفا می نماید. این لباس ها با رنگ ها، نقش ها و برش های خاص خود قصه ناگفته روزگاران امپراتوری و باورهای عمیق مردمان شرق را روایت می نمایند و آشنایی با آنها می تواند تجربه فرهنگی عمیق تری را برای گردشگران رقم بزند.

لباس سنتی مردم چین با ویژگی های اصلی همانند یقه ضربدری، قرار گرفتن لبه راست لباس بر روی لبه چپ، بستن لباس با کمربند و ترکیبی از پیراهن با دامن یا ردای بلند شناخته می گردد. این ویژگی ها هزاران سال حفظ شده اند تا اینکه در دوران جمهوری چین (1912 تا 1949 میلادی) کت چینی (لباس مائو) و چانگ سام (cheongsam) یا چی پائو (Qi Pao) رواج یافتند. امروزه مردم چین در زندگی روزمره لباس های مدرن تن می نمایند که تفاوت چندانی با پوشش مردم غرب ندارد. از لباس های سنتی در جشن ها، مرنام یا مناسبت های مذهبی استفاده می گردد و یا می توان آنها را در سریال ها و فیلم های تلویزیونی چینی به شکل گسترده ای دید. باید اشاره نمود که همچنان بسیاری از اقلیت های قومی از لباس های سنتی در زندگی روزمره استفاده می نمایند و این لباس ها تأثیر بسیاری را در شکل گیری پوشاک سنتی چینی داشته اند.

تاریخچه لباس چینی

بر اساس آنچه یافته های تاریخی نشان می دهند سابقه لباس های چینی به اواخر دوران پارینه سنگی (از 1.7 میلیون سال پیش تا قرن 21 قبل از میلاد) باز می گردد. لباس های آن دوران شامل پوست حیوانات و تزییناتی شامل سنگ های کوچک و دندان حیوانات بودند و مراحل تکامل خود را در طول دوران طی کردند تا به امروز برسند.

لباس های واقعی چینی در حدود 5000 سال پیش به وسیله امپراتور زرد (Yellow Emperor) اختراع شدند. در دوران سلسله شانگ (قرن 17 تا 1046 قبل از میلاد) ویژگی های اصلی لباس سنتی چینی شکل گرفتند و الگوی کلی پیراهن و دامن در لباس ها پدیدار گشت. سالیان بعد و در دوران سلسله ژو (1046 تا 256 قبل از میلاد) ردای بلند در لباس ها ظاهر شد که به مدت هزاران سال در کنار ترکیب پیراهن - دامن به شکل هم زمان رواج پیدا کرد و به مرورزمان تکامل یافت. پس از آن با تشکیل جمهوری چین تغییرات بزرگی در لباس چینی رخ داد و لباس مائو میان مردان و چی پائو میان زنان محبوب شد. در اوایل دوران جمهوری خلق چین لباس مائو نه تنها در میان مردان بلکه در میان زنان نیز رایج شد؛ هرچند در دهه 1970 و با اجرای سیاست اصلاحات مردم به تدریج به پوشیدن لباس های سبک غربی روی آوردند.

جزئیات لباس چینی

لباس چینی قدیمی جدای از ویژگی ها و الگوهای اصلی از جزئیات خاصی مانند ظاهر، برش، تزیین، رنگ و طراحی خاص در سلسله های مختلف برخوردار بوده است. در ادامه با جزئیات لباس چینی قدیمی در دوره های مختلف آشنا می شوید:

جزئیات لباس مردم چین در سلسله هان

در دوره هان (206 پیش از میلاد - 220 میلادی) که دومین دودمان امپراتوری در تاریخ چین است لباس مردان و زنان تقریباً به یکدیگر شباهت داشت. در این دوره تفاوت لباس ها به طور عمده با رنگ، جنس پارچه و تزیینات تعیین می شد. این دوران به سبک تاریک معروفیت داشت و از ترکیب رنگ های مشکی و قرمز در لباس ها بسیار استفاده می شد. از ویژگی های شاخص لباس های دوره هان، آستین های بسیار پهن، لایه لایه بودن لباس و پوشش هایی بود که معمولاً از دو یا سه بخش تشکیل می شد. یک روپوش گشاد با یقه ضربدری، دامنی بلند با پیچش و یک لباس رو با همان طرح که دور کمر پیچیده می شد، این بخش ها را تشکیل می داد.

جزئیات لباس مردم چین در سلسله تانگ

در دوران سلسله تانگ (618 تا 907 میلادی) به علت تجارت پررونق به وسیله جاده ابریشم با کشورهای همسایه پارچه ها و رنگ های نو از سرزمین های دیگر وارد چین شد. سبک پوشش در این دوره بسیار رنگارنگ بود و مردم توجه و خاصی به ظاهر و هماهنگی لباس های خود داشتند. پشم، کتان و ابریشم از مواد اصلی به شمار می آمدند و ابریشم به علت قیمت بالا، مختص طبقات اشرافی بود.

رنگ های طلایی و زرد، مختص امپراتور و خاندان سلطنتی بود و به تدریج به نماد قدرت سلطنتی تبدیل شد؛ درحالی که سایر رنگ ها برای همه طبقات اجتماعی آزادانه قابل استفاده بود.

زنان در این دوره معمولاً پیراهن هایی آستین بلند با یقه باز می پوشیدند که گاهی بخش هایی از سینه را نمایان می کرد. این نوع لباس پوشیدن در مقایسه با سبک های محافظه کارانه پیشین بسیار جسورانه تلقی می شد. این پیراهن ها در دامن هایی بلند با پارچه هایی لخت و طرح های هندسی فرو می رفتند و با کمربندی دور سینه بسته می شدند.

لباس مردان در این دوره ادامه ای از سبک هان بود؛ اما تنوع بیشتری داشت. مردان اغلب ردایی ساده و تک رنگ با یقه های گرد می پوشیدند که همراه با کمربند چرمی و چکمه استفاده می شد و این خود یکی از جاذبه های برتر چین محسوب می گردد.

سلسله مینگ

در دوران سلسله مینگ (1368 تا 1644 میلادی) سبک پوشش مردم شباهت زیادی به دوران سلسله هان داشت با این تفاوت که کوشش شد نفوذ اقوام بیگانه و اقلیت ها از آن زدوده گردد. در مد مردانه، یقه های مربعی و طرح های دوخته شده به کار می رفت تا جایگاه اجتماعی و مقام افراد تعیین گردد. این طرح ها شامل نقوش گل، گیاه، حیوانات و اشکال هندسی بودند.

لباس چینی دخترانه و زنانه در دوران مینگ، نسبت به دوره های پیشین، پوشیده تر و متین تر شد. بیشتر زنان پیراهنی تا میانه ران، روی دامنی بلند تا زمین می پوشیدند که باعث می شد قامت آن ها کشیده تر به نظر برسد.

جزئیات لباس مردم چین در سلسله چینگ

در دوران سلسله چینگ (1636 تا 1912 میلادی) که به وسیله اقوام کوچ نشین منچو پایه گذاری شد، لباس افراد جایگاه اجتماعی یا مقام دولتی آنها را نشان می داد. این لباس ها از سبک پوشش سواره نظام منچو بسیار تأثیر گرفته بودند. رنگ رسمی این دودمان زرد به شمار می رفت که منحصراً برای خاندان سلطنتی مجاز بود.

مردان در این دوران به طور معمول ژاکتی با یقه صاف می پوشیدند که ریشه در کت های خاص اسب سواران منچویی داشت و آن را با دامنی بلند همراه می کردند. زنان در این دوران می توانستند همچنان از لباس های سنتی دوران مینگ استفاده نمایند. زنان طبقات مرفه معمولاً ردایی به تن می کردند که با دامنی چین دار و دورتادور بسته همراه می شد. لباس امروزی چانگ سام ریشه در دوره چینگ دارد و در اصل پوشش زنان منچو محسوب می شد.

انواع لباس های قدیمی چینی

در چین بعضی از لباس های سنتی به نسبت دیگر لباس ها شناخته شده تر هستند و شاید بسیاری از افراد نام لباس سنتی چین را با این لباس ها بشناسند. از جمله معروف ترین لباس های سنتی چین موارد زیر هستند:

هانفو - سنتی ترین لباس چینی

هانفو (Hanf)، لباس قوم هان، از کهن ترین لباس های سنتی چین به شمار می رود. اکثریت مردم چین از قوم هان هستند و همین مسئله اهمیت لباس هانفو را در نزد مردم چین افزایش می دهد. طبق افسانه ها قدمت این لباس به بیش از 4000 سال پیش و به زمانی باز می گردد که لئیتسو، همسر امپراتور افسانه ای هوانگدی، برای نخستین بار با ابریشم پارچه بافت. این لباس در طول سلسله های مختلف به تدریج تکامل پیدا کرد تا اینکه در دوره سلسله هان به لباس رسمی این سلسله تبدیل شد. برای زینت بخشیدن به هانفو، از انواع آویزهای تزیینی استفاده می شد که به کمربند متصل بودند. هرچه تزیینات بیشتر و پیچیده تر بود، نشان از جایگاه اجتماعی بالاتری می داد. هانفو به سه سبک کلی تقسیم می گردد: کت ودامن، کت وشلوار، و لباس یک تکه. رایج ترین سبک، کت ودامن است که بیشتر زنان آن را می پوشند.

چی پائو (قِی پاو)- مشهورترین لباس سنتی چینی

چی پائو که با نام چانگ سام (Qipao- Cheongsam) نیز شناخته می گردد، تکامل یافته لباس بلند زنان قوم مانچو در دوران سلسله چینگ بود.

چی پائو بعدها به سه سبک عمده پکن، شانگهای و هنگ کنگ تقسیم شد که در طراحی، رنگ، تزیینات و جنس پارچه تفاوت هایی با یکدیگر دارند. چی پائوهای پکن بیشتر حالت سنتی دارند و در آنها از رنگ های درخشان تر و تزیینات پیچیده تر استفاده شده است. چی پائوهای شانگهای جلوه ای تجاری و مدرن تر دارند و عناصر غربی بیشتری در طراحی و رنگ آن ها به چشم می خورد. چی پائوهای هنگ کنگ نیز تحت تأثیر مستقیم مد اروپایی قرار گرفتند؛ به طوری که آستین آن ها کوتاه تر و تزییناتشان ساده تر است.

لباس تانگ

لباس تانگ (Tang Suit) در واقع یک نوع کت چینی است و ارتباطی به لباس دوران سلسله تانگ ندارد. این لباس از ماگوا (magua) (لباس سوارکاری قوم مانچو) در دوران سلسله چینگ الهام گرفته است. نام تانگ به وسیله چینی های خارج از کشور رواج یافت؛ زیرا سلسله تانگ به علت قدرت و شکوهش معروفیت جهانی داشت. خارجی ها مردم چین را مردم تانگ می نامیدند و لباسشان را تانگ زوانگ (Tangzhuang) یا لباس تانگ می خواندند.

لباس تانگ، نوعی کت سنتی چینی به نام دویی جین است که دکمه های آن در جلو قرار دارند. این کت یقه ماندارینی (یقه ایستاده نواری شکل) دارد و از دکمه هایی به نام قورباغه ای برای تزیین بهره می برد. این لباس مزین به حروف و کلمات چینی است که مفاهیمی همانند خوش شانسی و آرزوهای نیک دارند.

لباس ژونگ شان (Zhongshan Suit) - لباس رسمی سنتی مردان

لباس ژونگ شان که در خارج از چین به نام لباس مائو نیز شناخته می گردد، نوعی کت مردانه است. در طراحی لباس ژونگ شان ترکیبی از سبک های شرقی و غربی استفاده می گردد. این لباس چهار جیب بزرگ در جلو (دو بالا و دو پایین)، پنج دکمه مرکزی در جلو و سه دکمه کوچک روی هر آستین دارد. به خاطر فرم متقارن و ظاهر موقر، این لباس هم در مناسبت های رسمی و هم غیررسمی قابل استفاده است.

رنگ های رایج ژونگ شان معمولاً رنگ های ساده ای مانند مشکی، سفید، آبی و خاکستری هستند و افراد رنگ لباس را بسته به موقعیت مورد نظر خود انتخاب می نمایند.

لباس های سنتی عروسی چینی

لباس های سنتی عروسی چینی بسته به دودمان و دوره های زمانی مختلف، متفاوت هستند. بااین حال اغلب آن ها به رنگ قرمزند زیرا در فرهنگ چین، قرمز نماد خوش شانسی، شادی و سعادت است. شناخته شده ترین لباس های عروسی شامل تاج قرمز و ردای رسمی هستند که هنوز هم در مرنام عروسی سنتی یا برای گرفتن عکس های عروسی به طور گسترده ای به وسیله عروس و دامادها پوشیده می شوند.

لباس چینی ملکه و شاه

دنیای لباس شاه و ملکه در چین دنیایی پر از رمز و راز بوده است. شاه و ملکه لباس هایی خاص می پوشیدند که با لباس مردم عادی بسیار متفاوت بود.

لباس اژدها (Longpao) نوعی پوشش سلطنتی پادشاهی در چین باستان بود که با نقش های اژدها تزیین می شد و امپراتوران آن را هر روز برای حضور در دربار به تن می کردند. برای مرنام ویژه امپراتوران لباس هایی مشابه لباس اژدها اما متناسب با آن مناسبت ها طراحی و دوخته می شد. برای دوخت یک دست لباس اژدهای اصیل 3 تا 4 خیاط ماهر باید به مدت حدود 2 سال با یکدیگر همکاری می کردند.

نکته جالب در خصوص این لباس ها این بود که رنگ زرد تنها برای مقامات عالی رتبه و اعضای خانواده سلطنتی در سلسله چینگ مجاز بود. بعلاوه تعداد جانوران خاص همانند اژدها یا ققنوس بر روی لباس ها با توجه به رتبه فرد در دربار یا نسبت خونی او با خواندن سلطنتی در نظر گرفته می شد. در حال حاضر برای تماشا این لباس می توان در تور چین به شهر ممنوعه پکن رفت که به عنوان بزرگ ترین موزه بیش از 20000 دست لباس اژدها را در مجموعه خود نگهداری می نماید.

در خصوص لباس چینی ملکه نیز قواعد و جزئیات مختلفی وجود داشت. لباس ملکه های چینی نمایانگر مقام سلطنتی آنها و بعلاوه تأثیرات فرهنگی هر دوره تاریخی بود. در دوره سلسله هان ملکه های چینی لباس هایی با آستین های بلند و گشاد و پارچه های آزاد و روان بر تن می کردند.

در دوران سلسله تانگ سبک لباس های ملکه ساختارمند و چندلایه بود که با کلاه های پیچیده، جواهرات و زیورآلات تزیینی برجسته می شد. این تغییرات با توجه به سلسله های مختلف در لباس های زنان امپراتور دیده می شد و گواهی بر تغییرات مداوم در سبک مد و تأثیرات فرهنگی هر دوره می داد. لباس های زنان امپراتور از سادگی و ظرافت دوران هان به عظمت و شکوه دوران چینگ رسید تا بازتاب دهنده دستاوردهای هنری و فرهنگی زمان خود باشد.

تور چین با خبرنگاران

یکی از موارد بسیار مهمی که در هنگام سفر به چین در نظر گردشگران می آید لباس سنتی مردم چین است. این لباس بخش مهمی از تمدن چین را به خود اختصاص می دهد و از هر دوره امپراتوری در این کشور تأثیرات خاصی را پذیرفته است. آشنایی با لباس مردم چین یاری می نماید تا افراد بتوانند در هنگام سفر به این کشور بخشی از روح تمدن چینی را در پوشاک این مردم مشاهده نموده و ارتباط عمیق تری با فرهنگ و مردم این سرزمین برقرار نمایند.

برای داشتن چنین تجربه ای سفر با تور چین تابستان 404 پیشنهاد می گردد. پیش از هر چیز بهتر است در خصوص شرایط سفر و قیمت تور چین اطلاعات لازم کسب گردد. مشاوران آژانس گردشگری خبرنگاران می توانند اطلاعات لازم را در خصوص تور چین تابستان 404 و قیمت تور چین در اختیار شما قرار دهند.

سؤالات متداول

ویژگی های لباس سنتی چین چیست؟

یقه ضربدری، قرار گرفتن لبه راست لباس بر روی لبه چپ، بستن لباس با کمربند و ترکیبی از پیراهن با دامن یا ردای بلند.

سنتی ترین لباس چینی چیست؟

هانفو.

مشهورترین لباس سنتی چین کدام لباس است؟

چانگ سام یا چی پائو.

در شهر ممنوعه پکن می توان کدام لباس سنتی مردم چین را دید؟

در این موزه 20000 دست از لباس اژدها نگهداری می گردد.

لباس رسمی سنتی مردان چین چیست؟

لباس مائو.